przywódca Partii Demokratycznej, prezydent USA. Był absolwentem prawa na uniwersytecie w Princeton, a w 1910 r. został profesorem na tej uczelni. W latach 1910-12 pełnił urząd gubernatora stanu New Jersey, z którego musiał zrezygnować po wygranych wyborach prezydenckich w 1912 r.
Był inicjatorem wielu ważnych reform społecznych, zdecydował się także ograniczyć liberalne rozwiązania w amerykańskim systemie gospodarczym. W 1916 r. został wybrany na kolejną kadencję prezydencką, Amerykanie byli mu wtedy wdzięczni przede wszystkim za to, że zachował neutralność wobec toczącej się w Europie wojny. Jednak po zatopieniu przez Niemców amerykańskich statków handlowych i pasażerskich wystąpił do Kongresu o zgodę na przystąpienie USA do wojny (po stronie ententy).
8 I 1918 r. ogłosił swój 14-punktowy program dotyczący organizacji powojennej Europy oraz utrzymania pokoju na świecie. Wziął udział w konferencji pokojowej w Wersalu. Choć był pomysłodawcą utworzenia Ligi Narodów, to z powodu oporu amerykańskich polityków Stany Zjednoczone do niej nie przystąpiły.
Za jego rządów USA przeżywały rozkwit gospodarczy spowodowany wysoką koniunkturą na towary amerykańskiego przemysłu zbrojeniowego oraz spożywczego.