pokojowe współistnienie ludzi różnych wyznań. W epoce renesansu nawoływali do niej Erazm z Rotterdamu, Mikołaj z Kuzy, Rabelais. Humaniści usiłowali przekonać współczesnych sobie, że naukę o tolerancji głosił sam Chrystus i jest ona częścią nauki o miłosierdziu. W rzeczypospolitej szlacheckiej tolerancja religijna zagwarantowana była przez konfederację warszawską (1573), stąd też Polskę tego okresu nazywa się "państwem bez stosów".
Jednak od czasów wypraw krzyżowych tolerancję pojmowano jako zgodę na zło. Dopiero w XX w. uznano ją za jedną z podstawowych wartości niezbędną do normalnego funkcjonowania obok siebie ludzi o odmiennym wyznaniu (także narodowości, poglądach politycznych), a i to tylko w cywilizacji Zachodu.
Brak tolerancji doprowadził do wojen religijnych w XVI i XVII w., prześladowania mniejszości wyznaniowych, a obecnie do konfrontacji świata zachodniego z fundamentalistami muzułmańskimi.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
