Odpowiedzi do zadań z podręczników w apce Skul
pobierztymczasowy organ władzy wykonawczej na wyzwolonych spod okupacji niemieckiej terenach Polski. Powstał 20 VII 1944 r. w Moskwie, a na jego czele stanął Edward Osóbka-Morawski. Stalin zgodził się go utworzyć, gdyż potrzebował, by na zajmowanych właśnie przez Armię Czerwoną wschodnich terenach Polski objął rządy ktoś, kto wykona wszystkie jego rozkazy. PKWN miał być konkurencyjną władzą w stosunku do władzy tworzonej przez Polskie Państwo Podziemne.
Warunkiem utworzenia PKWN i ogłoszenia jego "Manifestu" było podpisanie przez polskich komunistów zgody na uznanie linii Curzona za wschodnią granicę państwa polskiego oraz uznanie najwyższej władzy Stalina na terytorium Polski w sprawach dotyczących prowadzenia operacji wojennych i podporządkowania polskiej ludności radzieckim sądom wojennym.
Po podpisaniu tych porozumień, 27 VII 1944 r. PKWN przeniesiono do Chełma. Ostatecznie komuniści na swoją siedzibę wybrali Lublin - stąd często w historiografii polskiej okres od 27 VII 1944 r. do 28 VI 1945 r. określa się mianem "Polski lubelskiej".
Przy współpracy z Armią Czerwoną i NKWD PKWN bezwzględnie przejmował rządy na terenach opuszczonych już przez Niemców. Przeprowadzono reformę rolną, prowadzono ożywioną propagandę proradziecką, dokonano wymiany pieniądza, a przede wszystkim bezwzględnie mordowano żołnierzy związanych z AK. 31 XII 1944 r. PKWN został przekształcony w Rząd Tymczasowy, natychmiast uznany przez Stalina jako legalny rząd polski.