niemiecki filozof i nauczyciel. Pochodził z rodziny rzemieślniczej. Urodził się w Królewcu i tam spędził całe życie. Był człowiekiem bardzo pracowitym, metodycznym i dokładnym, wręcz pedantycznym. W 1740 r. rozpoczął naukę na uniwersytecie królewieckim, gdzie studiował filozofię, fizykę, matematykę i teologię. Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel, ale w 1755 r. powrócił na uniwersytet i jako docent wykładał geografię, matematykę, logikę i metafizykę. W 1770 r. został profesorem logiki i matematyki, a z czasem dziekanem i rektorem uniwersytetu.
Jego twórczość dzieli się na dwa okresy: "przedkrytyczny" i "krytyczny". W pierwszym okresie zajmował się matematyką i fizyką, pozostając pod dużym wpływem prac Newtona. Z czasem bardzo zainteresował się teorią poznania i w 1772 r. wpadł na pomysł tzw. filozofii "krytycznej". Opracował swój własny system filozoficzny, a jego najważniejsze dzieła naukowe tego okresu to: Krytyka czystego rozumu (1781 r.), Krytyka praktycznego rozumu (1788 r.), Krytyka władzy sądzenia (1791 r.), Prolegomena do wszelkiej metafizyki, która mogłaby uchodzić za naukę (1783 r.), Uzasadnienie metafizyki moralności (1785 r.), Pomysły do ujęcia historii powszechnej w aspekcie światowym (1784 r.). Uważał, że zarówno zmysły, jak i rozum są niezbędne, by osiągnąć wiedzę, gdyż te pierwsze dostarczają jednostkowych wyobrażeń, a drugi kształtuje ogólne pojęcie. Był więc empirystą i racjonalistą. Sądził, że wszelkie poznanie bierze się z doświadczenia (choć zakładał też, że w doświadczeniu istnieją czynniki niedoświadczalne), a poznanie zmysłowe i racjonalne nawzajem się uzupełniają i prowadzą do naukowej prawdy. Twierdził też, że możemy poznać jedynie zjawiska i rządzące nimi prawa, natomiast rzeczy same w sobie są niepoznawalne.
W etyce stworzył pojęcie tzw. imperatywu kategorycznego, zawartego w nakazie: "Postępuj wedle takiej zasady, co do której mógłbyś jednocześnie chcieć, aby stała się prawem powszechnym". Prawo publiczne zaś, według Kanta, powinno kierować się dwiema zasadami: "W swym postępowaniu miej ludzkość za cel, a nigdy środek" oraz "Postępuj na zewnątrz tak, aby wolne użytkowanie twej woli mogło współistnieć z wolnością każdego człowieka stosownie do prawa powszechnego". Kant był zwolennikiem ustroju republikańskiego i przeciwnikiem wojen, które były według niego głównym hamulcem postępu naukowego, rozwoju handlu i zagrożeniem ludzkości.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
