w staroż. Rzymie zapaśnik walczący na arenie na śmierć i życie z innymi gladiatorami bądź ze zwierzętami. Najczęściej zawód ten wykonywali silni i zręczni niewolnicy, ale można też było zostać gladiatorem dobrowolnie. Istniały specjalne szkoły zajmujące się szkoleniem gladiatorów.
Uzbrojenie gladiatorów było bardzo różnorodne, ale we wspólnej walce zestawiano zazwyczaj zapaśników dysponujących odmiennymi technikami walki. Walki gladiatorów przyjęte zostały od Etrusków (w Rzymie pierwsze walki odbywały się w 264 r. p.n.e.). Ich organizowania zakazano w V w. pod wpływem chrześcijaństwa.
