SONNENBRUCH WALTER (czyt. zonenbruch walter)

L. Kruczkowski Niemcy, bohater główny i tytułowy; mąż Berty, ojciec Ruth i Willego; jest profesorem biologii.

Wygląd: Profesor zwykle nosi ciemne garnitury i okulary. Przed wojną wiódł spokojny, "profesorski" tryb życia.

Życiorys: Typowy naukowiec, profesor biologii; jego prace znane są w całej Europie, jako znany w środowisku naukowym jest zapraszany do innych krajów Europy, ale ich nie odwiedza, ponieważ uważa, że nie mógłby spojrzeć w oczy swoich kolegów.

Charakterystyka: Profesor jest spokojnym, cichym, zamkniętym w sobie człowiekiem. Jego życie wypełnia praca naukowa, jego dojrzały wiek oznacza ustabilizowaną sytuację materialną i rodzinną. Życie profesora weszło w fazę spokojnej, monotonnej, jednostajnej i żmudnej, ale przynoszącej satysfakcję działalności naukowej. Ma się za subtelnego i wrażliwego człowieka, odczuwa wstyd wobec niemieckiej agresji i zaborczości. Stara się wytworzyć w sobie barierę dla rzeczywistości wojny i pielęgnować wartości moralne i etyczne łatwe do respektowania w czasie pokoju. Jego żona Berta mówi o profesorze: "Pedant i dziwak", a także: "... twierdzi, że prawdziwe Niemcy to właśnie on".

Niestety, idee Sonnenbrucha, aby zachować czystość moralną w strasznej rzeczywistości wojennej, nie są możliwe do zrealizowania w kraju rządzonym przez nazistów. Profesor ma słaby charakter. Nie potrafi przeciwstawić się nawet Willemu - swojemu synowi. Jest uległy i z łatwością można go sobie podporządkować. Okazuje się, że pragnie jedynie spokoju. W swoim własnym świecie jest człowiekiem moralnym, w świecie wojny to konformista, który swoimi pracami przyczynia się do udoskonalenia środków służących zabijaniu. Ale tego profesor nie chce przyjąć do wiadomości. Jest serdeczny i gościnny dla Hoppego - dawnego woźnego zakładowego, ponieważ to jest bezpieczne, Hoppe to Niemiec. Natomiast z rezerwą odnosi się do Joachima - własnego asystenta, człowieka z pewnością bliższego mu niż woźny, gdyż ten zbiegł z obozu i jego obecność w domu może mieć tragiczne konsekwencje. Sonnenbruch jest słabym, zdezorientowanym naukowcem, któremu wydawało się, że może w zamęcie wojennym ocalić siebie i własne człowieczeństwo. Okazał się jednak nieodpowiedzialny, tchórzliwy. Swoim postępowaniem wobec Joachima zaprzeczył wszystkim wartościom, które chciał ocalić. Nie ma sił, aby czynnie i odważnie przeciwstawić się złu, dlatego w ostatniej scenie to załamany, pogrążony w rozpaczy człowiek, który miał w sobie jeszcze tyle uczciwości, by uznać swoją małość.

Sonnenbruch to człowiek, którego dramat polega na braku odwagi i konsekwencji w wyrażaniu i wcielaniu w życie własnych poglądów. Niemiecka rzeczywistość wojenna mocno wpłynęła na tego, przekonanego o swej wewnętrznej wolności, człowieka. Tak naprawdę, Sonnenbruch wyrzekł się zasad moralnych i etycznych, funkcjonuje jako sprawna i wydajna część wielkiej machiny wojennej.

Rola w utworze: Bohater to konformista, unika odpowiedzialności za czyny swojego narodu, potępia je, ale nie przeciwstawia się im. Ostatecznie prowadzi badania, które może służą ludobójstwu, ale uważa, że nie popełnia zbrodni, dopóki nie interesuje się tym, do czego wykorzystuje się jego dorobek naukowy.