JESSE (czyt. dżes)

K. Paterson Most do Terabithii; bohater główny.

Wygląd: Miał słomianą grzywkę opadającą na czoło oraz długie - jak na ten wiek - nogi. Był szczupły i bardzo zwinny, wysportowany. Aby stać się najszybszym biegaczem w szkole, uparcie codziennie trenuje. Dzięki temu jest tak wysportowany.

Życiorys: Dziesięcioletni chłopiec, uczeń piątej klasy, mieszkaniec Lark Creek w pobliżu Waszyngtonu. Wychowuje się wśród czterech sióstr. Zaprzyjaźnia się z Leslie, bardzo przeżywa jej śmierć.

Charakterystyka: Jest to spokojny, poważny chłopiec o ogromnej sile woli. Jest inteligentny i bystry, choć często marzy, "buja w obłokach", co nie podoba się nauczycielce. Jego pasją jest malowanie: "Jesse rysował tak, jak niektórzy ludzie piją alkohol (...). Uwielbiał rysować, zwłaszcza zwierzęta (...) w dziwacznych sytuacjach".

Jesse to wspaniały, odważny przyjaciel. Przyjaźni się z dziewczynką, mimo presji kolegów z klasy, ich docinków i złośliwych uwag. Gdy Leslie cieszy się, że zdobyła sympatię Janice, bo teraz ma w szkole jednego i pół przyjaciela, Jesse bardzo to przeżywa. Boli go samotność koleżanki. Z drugiej strony jest dumny: "Być jedynym przyjacielem Leslie, takim jak ona jego - to była prawdziwa satysfakcja". Zawsze jest chętny do pomocy innym, nawet tym, których nie lubił. Gdy Leslie mówi mu o płaczącej Janice, natychmiast prosi, by dziewczynka z nią porozmawiała. A gdy Leslie się waha, stwierdza: "To przecież ty zawsze mi tłumaczysz, że nie powinienem być obojętny". Ma dobre serce. Żal mu Janice, gdy po fałszywym liście od chłopaka, staje się obiektem kpin. Jest wrażliwy na piękno przyrody i ma bogatą wyobraźnię. Wspólnie z Leslie odkrywa miejsce w lesie, które staje się ich ucieczką od rzeczywistego świata, bajeczną krainą.

Po śmierci dziewczynki jest załamany, ma do niej żal: "Umarła, kiedy jej najbardziej potrzebował. Opuściła go (...). Oszukała go. Najpierw sprawiła, że zostawił dawnego siebie i przeszedł do jej świata, a potem - nim się na dobre zadomowił, lecz zbyt późno, by się nie mógł wycofać - zostawiła go samego". Wkrótce jednak rozumie, że "nadszedł czas, aby pójść dalej. Leslie nie ma, więc on musi poznać świat za ich oboje. Musi oddać światu w pięknie i trosce to, co Leslie mu pożyczyła w wyobraźni i w sile". Zwycięża jego ogromny hart ducha. Ta tragedia sprawia, że chłopiec dojrzewa, dorośleje.

Rola w utworze: Jest to postać pozytywna. Chłopiec zadziwia swą siłą woli i uporem w dążeniu do celu. Potrafi też przegrywać. Jest bardzo dobrym, oddanym przyjacielem. Takim, jakiego każdy z nas chciałby mieć.