A. Mickiewicz II cz. Dziadów, bohaterka epizodyczna, fantastyczna; pojawia się wraz z bratem jako pierwsza w kolejności; duch małej dziewczynki, nie zaznała na ziemi bólu i trosk, więc wraz z bratem, Józiem, przybyła na "dziady", by otrzymać ziarna gorczycy; należy do kategorii "duchów lekkich", poucza zebranych w kaplicy, że nie dostaną się do nieba, jeśli będą unikać cierpienia
Dzieci Rózia i Józio występują w tej części dramatu jako uosobienie niewinności i nieświadomości. Przeżyły życie w stanie pierwotnego szczęścia, nie rozumiejąc cierpienia i bólu, chronione przez matkę, otoczone bezgraniczną miłością. Okazuje się, że taki los jest niepełny, a życie puste i bez znaczenia. Cierpienie urasta tym samym do rangi koniecznego składnika każdego życia. Ten, kto nie cierpiał, nie może odczuwać szczęścia i radości, bez ziemskiego piekła nie istnieje niebo, tak jak bez zła nie ma dobra. Właśnie tę prawdę ilustruje los dzieci, które przyszły na "dziady" po dwa ziarnka gorczycy - symbol cierpienia
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
