D. Diderot Kubuś Fatalista i jego Pan, bohater główny; jest przeciętnym przedstawicielem szlachty, toczy dialog ze swoim służącym, Kubusiem
Wygląd: brak informacji w utworze
Życiorys: Jego biografia jest pełna luk. Właściwie opowiada dokładnie tylko historię swych konkurów do Agaty, w której odegrał rolę fajtłapy, naiwnego głupca, którego wszyscy oszukują. Opowiada o tym bez emocji, nie ujawniając, co czuł naprawdę. Ma wystarczająco dużo pieniędzy, by prowadzić beztroskie życie i mieć służącego
Charakterystyka: Narrator tak charakteryzuje Pana: "nie znacie jeszcze ludzi tego gatunku. Myśli w głowie na lekarstwo; jeśli mu się zdarzy powiedzieć coś do rzeczy, to chyba coś zasłyszanego albo też przypadkiem. Ma oczy jak wy i ja; ale przeważnie nie wiadomo, czy patrzy. Nie śpi, a nie czuwa: pozwala upływać życiu, to jego zatrudnienie. Automat ów wędrował przed siebie..."
W powieści przedstawiony jest jako osoba naiwna, bezradna, nie umiejąca samodzielnie radzić sobie w życiu. Nie posiada nawet odwagi, cechy tradycyjnie przypisywanej szlachcie. Podczas podróży zachowuje się jak automat ze swym nawykiem zażywania tabaki, sprawdzania, która godzina. Jest całkowicie zależny od Kubusia. Jest niedojrzały intelektualnie i emocjonalnie, wciąż zadając pytania, żąda, by wyjaśniać mu rzeczywistość. Naczelną jego cechą jest potrzeba słuchania, tak jak u Kubusia potrzeba mówienia. Są sobie potrzebni, dlatego Pan zapewne traktuje Kubusia jak przyjaciela, nie jak sługę, opiekuje się nim w chorobie, na wiele mu pozwala, co nie przeszkadza mu w ucieczce po zabiciu kawalera de Sain-Quin, gdy tymczasem Kubuś trafił za niego do więzienia
Rola w utworze: Mimo rozmów i dysput z Kubusiem nie zastanawia się nad swym postępowaniem, dalej reaguje jak automat. Rozumuje naiwnie, chciałby widzieć całą przyrodę uporządkowaną w skończony system według zasad analogicznych z tymi, jakie rządzą w świecie ludzkim (finalizm)
