J. W. Goethe Cierpienia młodego Wertera, bohaterka główna, romantyczna kochanka, ukochana Wertera
Wygląd: Po raz pierwszy pojawia się w białej balowej sukni w otoczeniu dzieci, jest to piękna jak anioł, delikatna, świeża, młodziutka dziewczyna, średniego wzrostu, o niepospolitej urodzie
Życiorys: Jej matka nie żyje, ona opiekuje się młodszym rodzeństwem. Kiedy poznaje Wertera, jest narzeczoną Alberta. Wychodzi za niego za mąż, mimo że wyraźnie odwzajemnia uczucia Wertera i także czuje pokrewieństwo duchowe z tym człowiekiem. Po śmierci Wertera choruje
Charakterystyka: Piękna, szlachetna, czuła i dobra, opiekuje się rodzeństwem, które bezgranicznie kocha. Pełna miłości dla bliźnich, szczególnie dzieci, ma dla nich zawsze wiele serdecznych uczuć. Jej obecność sprawia, że ludzie nabierają ochoty do życia. Lotta jest przepełniona niewinną ufnością do Wertera, traktuje go jak powiernika, przyjaciela. Mają wiele wspólnych zainteresowań, upodobań. Ma jednak narzeczonego, którego kocha i ma zamiar wywiązać się z zobowiązań wobec niego. Spotykając się z Werterem, prowadząc z nim niewinne rozmowy, nie przypuszczała, że on tak bardzo zaangażuje się uczuciowo. Nie chciała tego, czuje się skrępowana sytuacją, cierpi, ale nie może pomóc Werterowi
Jest niezależna, umie odważnie wygłaszać swoje sądy, oczytana, wrażliwa, potrafi rozpoznać sztukę wysokich lotów, pięknie tańczy, jest ubóstwiana przez rodzeństwo (w scenie rozdawania przez nią chleba dzieciom Lotta to symbol roli doskonałej opiekunki, ubrana w białą suknię, wygląda wśród nich jak anioł). Subtelna, delikatna, szczera i uczciwa, choć rozpoznaje w Werterze pokrewną duszę, otwarcie wyznaje, że ma narzeczonego, którego kocha. Odwzajemnia uczucie Wertera, ale nie posunie się do zdrady
Rola w utworze: Lotta S. ma wszystkie charakterystyczne cechy romantycznej kochanki