KOLICHOWSKA CECYLIA

Z. Nałkowska Granica, bohaterka drugoplanowa; ciotka Elżbiety, wychowała ją

Wygląd: Na twarzy bohaterki widać ślady trudnych przeżyć: "Pani Cecylia Kolichowska zestarzała się źle. Zmarszczki na jej chudej twarzy powstały z samych min zirytowanych. Nawet fałdy po bokach ust, które się robią od śmiechu, były tak mocno ściągnięte w dół, że wyglądały jak wielkie rozgoryczenie"

Życiorys: Jest właścicielką kamienicy, w której mieszka wraz z Elżbietą. Miała dwóch mężów i z żadnym z nich nie zaznała szczęścia. Pierwszy, Konstanty Wąbrowski, lewicowiec, zostawił ją z małym dzieckiem i wyjechał za granicę. Tam popełnił samobójstwo. Drugi, piętnaście lat starszy, Aleksander Kolichowski, dręczył ją zazdrością. Jedyny syn Kolichowskiej, Karol, mimo długotrwałego leczenia w Szwajcarii, pozostał kaleką. Z matką spotyka się znów pod koniec jej życia. Cecylia bała się starości i nie mogła pogodzić się z upływem czasu. Swoje życie już w wieku pięćdziesięciu lat uważała za skończone. Nie wychodziła z domu, raz do roku, z okazji swoich imienin, spotykała się ze starymi przyjaciółkami

Charakterystyka: Była zgryźliwa i zgorzkniała. Bez skrupułów podnosiła czynsze lokatorom. Czuła się pokrzywdzona przez los, co pozbawiało ją radości życia i nieprzyjaźnie nastawiało do świata i ludzi. Kochała Elżbietę, była do niej przywiązana, ale nie umiała jej tego okazać

Rola w utworze: przykład kobiety niespełnionej, nieszczęśliwej