P. Corneille Cyd, bohaterka główna; córka Gomesa i narzeczona Rodryga
Wygląd: brak informacji w utworze
Życiorys: Jest zakochana w Rodrygu, ale kiedy się okazuje, że zabił jej ojca w pojedynku, występuje przeciwko niemu i żąda ukarania go w imię honoru całego jej rodu. Dzięki honorowemu postępowaniu w finale dramatu Chimena zostaje szczęśliwą narzeczoną Rodryga
Charakterytyska: Już w pierwszej scenie Chimena okazuje wielką radość z powodu przyszłych oświadczyn Rodryga, o czym informuje ją zaufana służąca - Elwira. Dziewczyna nie wierzy swemu szczęściu, ma przed sobą perspektywę ślubu z pięknym, szlachetnym Rodrygiem, którego, co najważniejsze, ona sama kocha. Corneille przedstawia Chimenę w stanie niemal euforycznym (euforia - zachwyt, radość), aby w chwilę później pogrążyć ją w rozpaczy. W przeciwieństwie do Rodryga, Chimena nie ma żadnego wyboru. Ukochany zadecydował za nich oboje. Jako córka Gomesa jest zobowiązana nienawidzić zabójcę ojca, co jest naturalne także dla współczesnego czytelnika. Powodem tragedii i wewnętrznych rozterek Chimeny jest fakt, że dziewczyna nie potrafi się wyrzec miłości do Rodryga. Ma poczucie, że nieszczęśliwy splot okoliczności sprowadził na nią nieszczęście, z którym nie można walczyć
Skazana na bierność, Chimena formułuje w końcu rozpaczliwy plan: "Nastąpię nań (wystąpię przeciw niemu), zgubię go (doprowadzę go do śmierci), a potem polegę (sama zginę)". Jest świadoma, że występuje przeciwko sobie samej. Zaczyna traktować miłość jak truciznę, piętno nieszczęścia. Oboje z Rodrygiem są nim naznaczeni, więc Chimena chce umrzeć z ukochanym i w ten sposób uczynić zadość prawu miłości i honoru. Chimena jest w sytuacji o wiele trudniejszej niż Rodryg - musi ukrywać swe uczucia, stara się być odważna, niezależna, postępuje jak wzorowa córka, wie, że nie można okazać uczucia człowiekowi, z którego ręki zginął ojciec. Trudno wyrazić, jak głębokie cierpienie przeżywa bohaterka, żądając sprawiedliwego osądzenia zabójcy i śmierci Rodryga. Stara się być konsekwentna i uparta, a jednak musi przyznać: "... choć uchybię twardej powinności rządu, / Ta jest ma wszytka żądość (moim pragnieniem jest): nie wygrać u sądu"
Bohaterka jest bardzo nieszczęśliwa i nie widzi możliwości zmiany tego stanu. Jedyne, na co Chimena sobie pozwala, to otwarte okazanie swego uczucia do Rodryga w chwili, gdy myśli, że ukochany już nie żyje: "Wybuchnij już, miłości, zrzuć swe tajemnice, / Mój ojciec już zemszczony, wynurz się z ciemnice!". Można przypuszczać, że właśnie w tej chwili, mając świadomość śmierci Rodryga Chimena naprawdę jest gotowa popełnić samobójstwo. Dzięki honorowemu postępowaniu Rodryga i szczerości własnych uczuć może jednak wybaczyć mu zabójstwo ojca i zostać jego żoną
Rola w utworze: Bohaterka stoi na straży honoru swojego rodu
