workowaty narząd powstający jako uchyłek przełyku ryb, homologiczny z płucami kręgowców lądowych. P. p. może być zamknięty (gdy nie jest połączony z przełykiem) np. u okoniowatych. Służy jako narząd hydrostatyczny, który zmniejsza ciężar właściwy ciała i równoważy ciśnienie hydrostatyczne, umożliwiając rybom utrzymywanie się w bezruchu na różnych głębokościach i nieopadanie na dno. Ryby spodouste nie mają p. p., a wiele ryb kościstych utraciło go wtórnie. Współczesne ryby kostnoszkieletowe mają otwarty p. p., regulują zawartość gazu w pęcherzu, podpływając do powierzchni wody i pobierając lub wydychając powietrze przez otwór gębowy. U ryb dwudysznych, kostołuskich, kostnoszkieletowych p. p. pełni również funkcję dodatkowego narządu oddechowego. P. p. wypełniony jest tlenem, azotem i dwutlenkiem węgla, których ilość różna jest u poszczególnych gatunków ryb.
P. p. może także służyć do wzmacniania dźwięków dochodzących ze środowiska zewnętrznego. Ryby karpiowate wyposażone są w specjalny narząd Webera, służący do przenoszenia dźwięków z p. p. do błędnika błoniastego, narządu zmysłu słuchu.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
