W średniowieczu szkolnictwo oparto na systemie dwustopniowym, tzw. siedmiu sztuk wyzwolonych.

Stopień niższy obejmował gramatykę, retorykę i dialektykę; natomiast stopień wyższy - muzykę, geometrię, arytmetykę i astronomię. Po ukończeniu siedmiu sztuk wyzwolonych student zdawał egzamin i był uprawniony do studiów teologii, prawa lub medycyny.