suplikacje (łac. supplicatio - błaganie, prośba)

w poezji liturgicznej śpiew chóralny (chorał), którego pierwsza strofa zaczyna się od słów "Święty Boże, święty mocny", a kolejne są fragmentami Litanii do Wszystkich Świętych. W poezji suplikacje to błagalne prośby bohaterów antycznych, np. prośba Priama o wydanie zwłok Hektora (Iliada), także J. Kasprowicza Hymny.

»Pomnij na ojca swego, boski Achillesie!

W równym on ze mną wieku, w ostatnich lat kresie!

Może niesprawiedliwi cisną go sąsiedzi,

Nie ma, kto by złe odparł, pod którym się biedzi;

Jednak słysząc, że żyjesz, wolny od rozpaczy

Krzepi się tą nadzieją, że syna obaczy,

Gdy z Troi do ojczystej powrócisz krainy.

Lecz ja, najnieszczęśliwszy, miałem dzielne syny,

Z których podobno żaden żywy nie zostaje,

Odkąd wojnę przynieśli przed nasz gród Danaje...

Większą liczbę Ares ich w polu poobalał;

Ostatni, co ich bronił i miasto ocalał,

Hektor, zginął od ciebie, walcząc za ojczyznę.

Po niego tu przychodzę. Uczcij mą siwiznę!

Masz okup wielkiej ceny, masz drogie ofiary:

Szanuj bogi, Achillu, nie gardź mymi dary!

Przypomnij ojca, obu nas ciężar lat gniecie.

Możesz być kto ode mnie biedniejszy na świecie?

Jam usta - tegom wreszcie nieszczęśliwy dożył -

Na ręce synów moich zabójcy położył!«

(Homer, Iliada. Księga XXIV)