Dywersyfikacja – to w gospodarce rozgałęzienie, urozmaicenie produkcji, rozszerzanie jej na różne, odległe od siebie dziedziny. Stosuje się ją głównie po to, aby straty poniesione w jednej branży móc wyrównywać zyskami osiągniętymi w innej. Jest procesem odwrotnym do specjalizacji. Wymaga na ogół zdobycia nowej wiedzy i umiejętności, a także pozyskania nowych zasobów. Może być dokonana własnym wysiłkiem firmy, przez zakup licencji (know-how) oraz przez nabycie innych przedsiębiorstw lub fuzje z innymi.
Zalety dywersyfikacji:
zmniejsza ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej poprzez jego rozproszenie;
pozwala uzyskać efekt synergiczny działania (efekt synergiczny zwany tez efektem "2+2=5", polega na osiąganiu nadzwyczajnego efektu wynikającego z połączenia różnych zasobów i umiejętności);
jej zastosowanie gwarantuje firmie uniknąć negatywnych skutków starzenia się sektora, w którym ta działała dotychczas.
Wyróżnia się dwa rodzaje dywersyfikacji: pokrewną i niepokrewną, a w tej pierwszej trzy odmiany – horyzontalna, wertykalną i koncentryczną.
Dywersyfikacja horyzontalna (pozioma) – mówi się o niej kiedy produkcja zostaje rozszerzona o wyroby lub usługi nie wykraczające poza przemysł, w którym firma działa obecnie. Związana jest z najmniejszym ryzykiem.
Dywersyfikacja wertykalna (pionowa) – kiedy podejmuje się działania stanowiącej fazę poprzednią lub następną w stosunku do działalności dotychczasowej (np. w zakładzie produkcyjnym podjęta zostaje decyzja o samodzielnym wytwarzaniu niezbędnych do produkcji półfabrykatów albo wykupieniu sieci hurtowni).
Dywersyfikacja koncentryczna - polega na wyjściu przedsiębiorstwa poza gałąź przemysłu, w której działało do tej pory, ale przy zachowaniu powiązań w postaci technologii lub obsługiwanego rynku.
Dywersyfikacja niepokrewna – polega na podjęciu działalności całkowicie odmiennej do dotychczasowej. Jest najtrudniejszym sposobem, ponieważ wymaga rozwinięcia nowych umiejętności i pozyskania nowych zasobów. Wiąże się z jednoczesnym podejmowaniem czynności w kliku segmentach rynku na raz, a to znacząco przyczynia się do wzrostu ryzyka produkcyjnego i marketingowego przedsiębiorstwa.
Dywersyfikacja – to w gospodarce rozgałęzienie, urozmaicenie produkcji, rozszerzanie jej na różne, odległe od siebie dziedziny. Stosuje się ją głównie po to, aby straty poniesione w jednej branży móc wyrównywać zyskami osiągniętymi w innej. Jest procesem odwrotnym do specjalizacji. Wymaga na ogół zdobycia nowej wiedzy i umiejętności, a także pozyskania nowych zasobów. Może być dokonana własnym wysiłkiem firmy, przez zakup licencji (know-how) oraz przez nabycie innych przedsiębiorstw lub fuzje z innymi.
Zalety dywersyfikacji:
zmniejsza ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej poprzez jego rozproszenie;
pozwala uzyskać efekt synergiczny działania (efekt synergiczny zwany tez efektem "2+2=5", polega na osiąganiu nadzwyczajnego efektu wynikającego z połączenia różnych zasobów i umiejętności);
jej zastosowanie gwarantuje firmie uniknąć negatywnych skutków starzenia się sektora, w którym ta działała dotychczas.
Wyróżnia się dwa rodzaje dywersyfikacji: pokrewną i niepokrewną, a w tej pierwszej trzy odmiany – horyzontalna, wertykalną i koncentryczną.
Dywersyfikacja horyzontalna (pozioma) – mówi się o niej kiedy produkcja zostaje rozszerzona o wyroby lub usługi nie wykraczające poza przemysł, w którym firma działa obecnie. Związana jest z najmniejszym ryzykiem.
Dywersyfikacja wertykalna (pionowa) – kiedy podejmuje się działania stanowiącej fazę poprzednią lub następną w stosunku do działalności dotychczasowej (np. w zakładzie produkcyjnym podjęta zostaje decyzja o samodzielnym wytwarzaniu niezbędnych do produkcji półfabrykatów albo wykupieniu sieci hurtowni).
Dywersyfikacja koncentryczna - polega na wyjściu przedsiębiorstwa poza gałąź przemysłu, w której działało do tej pory, ale przy zachowaniu powiązań w postaci technologii lub obsługiwanego rynku.
Dywersyfikacja niepokrewna – polega na podjęciu działalności całkowicie odmiennej do dotychczasowej. Jest najtrudniejszym sposobem, ponieważ wymaga rozwinięcia nowych umiejętności i pozyskania nowych zasobów. Wiąże się z jednoczesnym podejmowaniem czynności w kliku segmentach rynku na raz, a to znacząco przyczynia się do wzrostu ryzyka produkcyjnego i marketingowego przedsiębiorstwa.
Autor wybrał najlepszą odpowiedź:
SuperLis
Wschodząca gwiazda
Punkty rankingowe:
Zdobyte odznaki:
SuperLis 25.05.2019 16:22
Dywersyfikacja – to w gospodarce rozgałęzienie, urozmaicenie produkcji, rozszerzanie jej na różne, odległe od siebie dziedziny. Stosuje się ją głównie po to, aby straty poniesione w jednej branży móc wyrównywać zyskami osiągniętymi w innej. Jest procesem odwrotnym do specjalizacji. Wymaga na ogół zdobycia nowej wiedzy i umiejętności, a także pozyskania nowych zasobów. Może być dokonana własnym wysiłkiem firmy, przez zakup licencji (know-how) oraz przez nabycie innych przedsiębiorstw lub fuzje z innymi.
Zalety dywersyfikacji:
zmniejsza ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej poprzez jego rozproszenie;
pozwala uzyskać efekt synergiczny działania (efekt synergiczny zwany tez efektem "2+2=5", polega na osiąganiu nadzwyczajnego efektu wynikającego z połączenia różnych zasobów i umiejętności);
jej zastosowanie gwarantuje firmie uniknąć negatywnych skutków starzenia się sektora, w którym ta działała dotychczas.
Wyróżnia się dwa rodzaje dywersyfikacji: pokrewną i niepokrewną, a w tej pierwszej trzy odmiany – horyzontalna, wertykalną i koncentryczną.
Dywersyfikacja horyzontalna (pozioma) – mówi się o niej kiedy produkcja zostaje rozszerzona o wyroby lub usługi nie wykraczające poza przemysł, w którym firma działa obecnie. Związana jest z najmniejszym ryzykiem.
Dywersyfikacja wertykalna (pionowa) – kiedy podejmuje się działania stanowiącej fazę poprzednią lub następną w stosunku do działalności dotychczasowej (np. w zakładzie produkcyjnym podjęta zostaje decyzja o samodzielnym wytwarzaniu niezbędnych do produkcji półfabrykatów albo wykupieniu sieci hurtowni).
Dywersyfikacja koncentryczna - polega na wyjściu przedsiębiorstwa poza gałąź przemysłu, w której działało do tej pory, ale przy zachowaniu powiązań w postaci technologii lub obsługiwanego rynku.
Dywersyfikacja niepokrewna – polega na podjęciu działalności całkowicie odmiennej do dotychczasowej. Jest najtrudniejszym sposobem, ponieważ wymaga rozwinięcia nowych umiejętności i pozyskania nowych zasobów. Wiąże się z jednoczesnym podejmowaniem czynności w kliku segmentach rynku na raz, a to znacząco przyczynia się do wzrostu ryzyka produkcyjnego i marketingowego przedsiębiorstwa.
Odpowiedzi (1)
SuperLis
Wschodząca gwiazda
Punkty rankingowe:
Zdobyte odznaki:
SuperLis 25.05.2019 16:22
Dywersyfikacja – to w gospodarce rozgałęzienie, urozmaicenie produkcji, rozszerzanie jej na różne, odległe od siebie dziedziny. Stosuje się ją głównie po to, aby straty poniesione w jednej branży móc wyrównywać zyskami osiągniętymi w innej. Jest procesem odwrotnym do specjalizacji. Wymaga na ogół zdobycia nowej wiedzy i umiejętności, a także pozyskania nowych zasobów. Może być dokonana własnym wysiłkiem firmy, przez zakup licencji (know-how) oraz przez nabycie innych przedsiębiorstw lub fuzje z innymi.
Zalety dywersyfikacji:
zmniejsza ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej poprzez jego rozproszenie;
pozwala uzyskać efekt synergiczny działania (efekt synergiczny zwany tez efektem "2+2=5", polega na osiąganiu nadzwyczajnego efektu wynikającego z połączenia różnych zasobów i umiejętności);
jej zastosowanie gwarantuje firmie uniknąć negatywnych skutków starzenia się sektora, w którym ta działała dotychczas.
Wyróżnia się dwa rodzaje dywersyfikacji: pokrewną i niepokrewną, a w tej pierwszej trzy odmiany – horyzontalna, wertykalną i koncentryczną.
Dywersyfikacja horyzontalna (pozioma) – mówi się o niej kiedy produkcja zostaje rozszerzona o wyroby lub usługi nie wykraczające poza przemysł, w którym firma działa obecnie. Związana jest z najmniejszym ryzykiem.
Dywersyfikacja wertykalna (pionowa) – kiedy podejmuje się działania stanowiącej fazę poprzednią lub następną w stosunku do działalności dotychczasowej (np. w zakładzie produkcyjnym podjęta zostaje decyzja o samodzielnym wytwarzaniu niezbędnych do produkcji półfabrykatów albo wykupieniu sieci hurtowni).
Dywersyfikacja koncentryczna - polega na wyjściu przedsiębiorstwa poza gałąź przemysłu, w której działało do tej pory, ale przy zachowaniu powiązań w postaci technologii lub obsługiwanego rynku.
Dywersyfikacja niepokrewna – polega na podjęciu działalności całkowicie odmiennej do dotychczasowej. Jest najtrudniejszym sposobem, ponieważ wymaga rozwinięcia nowych umiejętności i pozyskania nowych zasobów. Wiąże się z jednoczesnym podejmowaniem czynności w kliku segmentach rynku na raz, a to znacząco przyczynia się do wzrostu ryzyka produkcyjnego i marketingowego przedsiębiorstwa.
Najlepsza odpowiedź