paniczny strach - panika, nagły napad leku, przerażenia; wielki, nieopanowany strach; ogromne przerażenie: Kiedy nauczyciel wywołał mnie do odpowiedzi, ogarnął mnie paniczny strach.
• Powiedzenie "paniczny strach" wywodzi się z mitologii starożytnych Greków i jest związane z imieniem Pana. Był to niezwykły oryginał, jedna z osobliwości orszaku boga wegetacji, kwitnienia i wina, Dionizosa. Pan był synem Hermesa oraz nimfy rzecznej. Słynął ze swej niezwykłej brzydoty (była to nadrzędna cecha jego wyglądu) oraz z bardzo kochliwego serca. Całe ciało Pana pokrywała gęsta, krótka sierść, miał przy tym koźle nogi, koźle różki, brodę capa, długie szpiczaste uszy i pociągłą twarz z wydatną dolną wargą. Pan wzbudzał popłoch wśród nimf swoim przeraźliwym wyglądem i przenikliwymi okrzykami, jakie wydawał, pojawiając się nagle wśród odpoczywających na leśnych polanach dziewcząt. Uciekały wtedy we wszystkie strony, przestraszone i zdezorientowane. Ich przerażenie zaczęto z czasem nazywać panicznym (bo powodowanym przez Pana) strachem.