manna

manna z nieba - cudowna obfitość darów; niespodziewana pomoc; nagle pojawiająca się korzyść, zysk (nie zawsze zasłużony, zapracowany): A co ty sobie, chłopie, wyobrażasz? Cały dzień byś przesiedział przed telewizorem, wieczorem skoczył do pubu, potem do łóżeczka, spał do południa i znowu hyc przed telewizor? A z czego byś żył? Myślisz, że ci manna z nieba spadnie?

• Frazeologizm "manna z nieba" wywodzi się z Biblii, ze starotestamentowej Księgi Wyjścia. Kiedy Izraelici wędrowali z Egiptu do Ziemi Obiecanej (a podróż była nader długa i nużąca - trwała 40 lat!), Bóg wspomagał naród wybrany, zsyłając podróżnikom z nieba przepiórki oraz właśnie mannę [Wj 16, 4-36]. Izraelici zbierali dary Boże i dzięki nim przetrwali trudy wędrówki.

Współcześnie manną nazywamy drobną kaszę z pszenicy (kasza manna), jednak w Biblii prawdopodobnie chodzi o coś innego. Z opisu zamieszczonego w Księdze Wyjścia wynika, że pewnego dnia o świcie cała ziemia pokryła się białymi kuleczkami, wyglądającymi jak grad. Smakowały jak chleb z miodem, a Izraelici nazywali je "man". Według badaczy, słowem tym Arabowie do dzisiaj określają słodką żywicę tamaryszków, czyli krzewów i drzewek, występujących na terenach pustynnych i nadmorskich w Europie, Azji i Afryce. Wiosną, na skutek ukłuć owadów, z roślin tamaryszku wypływa żywica i szybko tężeje na słońcu. Tworzą się wtedy kulki, których słodki smak przyciąga wielu amatorów, zbierających dziennie kilogramy tego przysmaku.