mieć (nosić) bielmo na oczach - nie dostrzegać spraw oczywistych: Owszem, można było uniknąć tego wypadku, ale ty miałeś bielmo na oczach.
"- O najsłodsza moja! - mówił na klęczkach Lulejka. - Jakież bielmo miałem na oczach, że spędziwszy piętnaście lat pod jednym z tobą dachem, nie dostrzegłem wcześniej całego blasku wdzięków twych i cnoty. Podobnej tobie nie ma ani w Europie, ani w Azji, ani w Afryce, ani w Ameryce, ani w Australii (nie wiem tylko na pewno, czy była już wtedy odkryta). Nie, nie, nie zaprzeczaj, czyż jest na świecie dziewica, która by godna była stanąć obok ciebie? Kto? Angelika? Cha, cha, cha! Gburia-Furia? Phi! Cha, cha, cha! Tyś moją królową! Tyś moją Angeliką, bo anielską masz postać i duszę!" [W. Thackeray Pierścień i róża].
"Ketling zmieszał się mocno.
- Bielmo na oczach nosić bym musiał albo zgoła być barbarzyńcą dzikim - odrzekł - gdybym piękności ich nie dojrzał i nie uwielbił!
- A widzisz! - rzekł na to Zagłoba, patrząc z uśmiechem na zapłonione Ketlingowe oblicze. - Tylko jeśliś nie barbarus, tedy nie godzi ci się w obiedwie mierzyć, bo tak tylko Turcy czynią." [H. Sienkiewicz Pan Wołodyjowski].
zdjąć komuś bielmo z oczu - wyjaśnić, odkryć przed kimś prawdę: Miotał się, nie wiedząc, co myśli Marta. Dopiero Łukasz zdjął mu bielmo z oczu.
bielmo spadło komuś z oczu - ktoś odkrył prawdę, zrozumiał rzeczywisty stan rzeczy. Zanosiło się na śledztwo bez końca i dopiero zeznania nowego świadka sprawiły, że inspektorowi bielmo spadło z oczu.
• Bielmo jest w rzeczywistości blizną na rogówce oka, zmianą chorobową będącą wynikiem zmętnienia rogówki spowodowanego urazem lub chorobą. Bielmo powoduje zaburzenia widzenia, w niektórych przypadkach może doprowadzić do utraty wzroku.
