bakier

być z czymś na bakier - wykazać się brakiem jakiejś umiejętności, nieznajomością czegoś; być z czymś w niezgodzie: Wybacz szczerość, ale jesteś kompletnie na bakier z twórczością Mickiewicza.

być z kimś na bakier - pozostawać z kimś w złych stosunkach, gniewać się z kimś: Kiedyś ją lubiłem, ale dziś jesteśmy ze sobą na bakier.

• Słowo "bakier" funkcjonuje wyłącznie w wyrażeniu "na bakier", oznaczającym "na bok, na ukos". Jeśli nie występuje w wyżej wymienionych związkach frazeologicznych, wyrażenie odnosi się do sposobu noszenia nakrycia głowy, np. nosić beret na bakier.

"Silver miał twardy orzech do zgryzienia z wgramoleniem się na pagórek. Wobec spadzistości zbocza, grubych pniaków drzewnych i grząskiego piasku był ze swym szczudłem tak bezradny jak okręt płynący zygzakiem pod prąd. Lecz przełamał wszelkie przeszkody mężnie i w milczeniu, aż na koniec doszedł do kapitana i pozdrowił go bardzo uprzejmie.

Był przyodziany w najlepsze ubranie; ogromna błękitna kurtka, ozdobiona mosiężnymi guzami, zwieszała mu się prawie do kolan, a na głowie miał piękny kapelusz z galonem, przekrzywiony na bakier." [R. L. Stevenson Wyspa skarbów].

"Krótko przed zachodem słońca Owczarz usłyszał na gościńcu wesołe śpiewanie. Wybiegł przed wrota i zobaczył rodzinę Ślimaków powracającą z kościoła. Byli na górze i zdawało się, że ciemne ich sylwetki schodzą na śnieg z czerwonego nieba. Jędrek z zadartą głową i założonymi w tył rękoma sunął po lewej stronie drogi, gospodyni w granatowej katance rozpiętej, że było widać koszulę i piersi, szła po prawej stronie drogi, a gospodarz w czapce na bakier, podkasawszy ręką sukmanę jak do tańca, rwał naprzód, od prawej strony gościńca do lewej i od lewej do prawej, śpiewając: (...)" [B. Prus Placówka]