postawa charakterystyczna dla Konrada Wallenroda, bohatera powieści poetyckiej A. Mickiewicza pod tym samym tytułem, polegająca na przyjęciu, w imię racji patriotycznych, nieetycznych i podstępnych metod działania w walce z wrogiem. Etyczny aspekt takiej postawy był wielokrotnie dyskutowany; sam Mickiewicz nie był zwolennikiem tej metody, starał się raczej w swym utworze przedstawić dylemat działaczy patriotycznych okresu romantyzmu, których warunki historyczne zmuszały do sprzeniewierzania się zasadom moralnych. Konrad, porwany za młodu przez Krzyżaków, uciekł od nich, powrócił na Litwę i poślubił Aldonę. Aby ratować swoją ojczyznę przed Krzyżakami, powraca do Zakonu, wkrada się w jego łaski i wybrany wielkim mistrzem krzyżackim podstępem doprowadza Zakon do zguby, a następnie, dręczony wyrzutami sumienia, popełnia samobójstwo.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
