dotyczący literatury i estetyki spór pomiędzy klasykami (J. Śniadecki, K. Koźmian, F. S. Dmochowski) a przedstawicielami preromantyzmu (K. Brodziński) i romantyzmu (M. Mochnacki, A. Mickiewicz), toczący się głównie na łamach prasy w latach 1818-1830. W swoim programowych tekście O klasyczności i romantyczności tudzież o duchu poezji polskiej K. Brodziński odrzucił zasady sztuki opartej na regułach klasycznych, przeciwstawiając jej literaturę oryginalną, odwołującą się do uczucia i wyrosłą z romantycznego ducha narodu. Odpowiedzią na tekst Brodzińskiego była wypowiedź J. Śniadeckiego. Pretekstem do dalszej polemiki stało się ogłoszenie romantycznych utworów A. Mickiewicza. Klasycy zarzucili poezji romantycznej niezrozumiałość, prostactwo językowe, łamanie wszelkich zasad estetycznych. Kolejny etap sporu został zainicjowany publicystycznymi wypowiedziami M. Mochnackiego. Walka klasyków z romantykami doprowadziła do ustalenia ideowych założeń romantyzmu i zapoznała literackich odbiorców z procesem formowania się nowego nurtu w sztuce.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
