jedno z głównych haseł futuryzmu włoskiego, sformułowane przez F. T. Marinettiego, przyznające szczególny walor poetycki słowom wyzwolonym z więzów logicznych i gramatycznych. Słowami uprzywilejowanymi były rzeczowniki oraz czasowniki w formie bezokolicznikowej, stojące samodzielnie i skupiające na sobie uwagę odbiorcy. Miało to oddawać dynamikę i chaotyczność przeżyć oraz ułatwiać autentyczne porozumienie bez fałszowania rzeczywistości.
