odmiana metafory, polegająca na nadaniu tworom nieożywionym, zjawiskom natury, roślinom i zwierzętom oraz pojęciom abstrakcyjnym cech ludzkich. Antropomorfizacja służyła do tworzenia obrazu świata bogów w literaturze antycznej, np. w Iliadzie Homera. W odróżnieniu od personifikacji uczłowiecza tylko wybrane rysy przedstawianych zjawisk, nie narzucając im ludzkiej postaci, np. "Te same gwiazdy / wyszeptały wieczór jak zwierzenie" (J. Przyboś Wieczór) "Cyprysy mówią..." (C. K. Norwid W Weronie).
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
