jedna z odmian instrumentacji głoskowej, czyli zabiegu polegającego na przemyślanym ułożeniu tych samych powtarzających się głosek w wersach lub grupach wyrazów, w celu wydobycia efektów brzmieniowych lub semantycznych. W wypadku aliteracji jednakowe głoski występują na początku wyrazów stojących obok siebie, bądź zajmujących te same miejsca w wersie lub zdaniu. Wyróżnia się trzy funkcje aliteracji:
Aliteracja, stosowana w całej poezji europejskiej, szczególną rolę odgrywała w średniowieczu, a w Polsce w twórczości futurystów.
