Pisarz fiński. Urodził się w Helsinkach jako syn profesora. Z wykształcenia był filozofem. W latach 20. związał się z grupą literacko-artystyczną Tulenkantajat. Jej twórcy kładli nacisk na rozwój i propagowanie kultury fińskiej. Od 1957 r. był członkiem Fińskiej Akademii Nauk.
Jako pisarz Waltari debiutował w wieku 17 lat. Uznanie zdobył po ogłoszeniu w 1928 r. powieści Wielkie złudzenia. Był wszechstronnym pisarzem, podejmował różnorodną tematykę, uprawiał wiele gatunków i odmian literackich, pisał powieści historyczne, obyczajowe, podróżnicze, kryminalne, poezję, dramaty, bajki, nowele, słuchowiska radiowe, scenariusze filmowe. Wydał m.in. powieści Obcy przyszedł na farmę (1937), Karin, córka Monsa (1942), Egipcjanin Sinuhe (1945), Mikael (t. 1-2, 1948-49), Czarny Anioł (1952), Turms nieśmiertelny (1955), Feliks szczęśliwy (1958).
