poeta grecki uważany za autora Iliady i Odysei. Właściwie nic więcej o nim nie wiadomo - już starożytni Grecy spierali się o to, kiedy żył i skąd pochodził (Smyrna, Rodos, Kolofon, Salamina, Chios, Argos, Ateny?). Tradycja głosi, że był niewidomym śpiewakiem wędrownym. Choć jest postacią tak tajemniczą i zagadkową (niektórzy uczeni twierdzili, że nigdy nie istniał), to zapewnił sobie nie tylko wieczną sławę, ale wywarł też olbrzymi wpływ na kulturę grecką, a w konsekwencji na europejską i światową.
Przypisuje mu się autorstwo dwóch wspomnianych wyżej poematów epickich, które miały powstać pomiędzy 800 a 750 r. p.n.e. Iliada poświęcona jest 40 dniom oblegania Troi przez Greków (w ostatnim roku wojny), a Odyseja trwającemu 10 lat powrotowi Odyseusza z wojny trojańskiej do rodzinnej Itaki. Homer nie tylko sprowadził bogów greckich z wysokiego Olimpu na ziemię, ale także dokonał ich antropomorfizacji - nadał im ludzki wygląd i cechy, wyznaczając w ten sposób Grekom pewien kanon postrzegania bogów. Poematy te zawierają jednak znacznie więcej - podziw dla ludzi walczących o słuszną sprawę (za ojczyznę, w obronie matek i żon), współczucie dla ludzkiego cierpienia i bezbronności, wzgardę wobec zła. To wszystko sprawia, że cieszą się wielkim uznaniem, a dla historyków są też kopalnią wiedzy o wczesnym okresie dziejów Grecji.
W XIX w. dzieła te zainspirowały H. Schliemanna do poszukiwań archeologicznych, które zaowocowały odkryciem ruin Troi i innych miast związanych z opisywanymi w nich wydarzeniami.
