w Niemczech od XIII do pocz. XIX w. tytuł książąt upoważnionych do udziału w wyborze (elekcji) króla (cesarza). Książęta-elektorzy wybierali i i mogli być wybierani na władcę niemieckiego. W 1356 r. cesarz Karol IV Luksemburski na mocy tzw. Złotej Bulli ustalił liczbę 7 elektorów. Zostali nimi: król czeski, arcybiskupi: koloński, moguncki i trewirski, książę saski, margrabia brandenburski i hrabia-palatyn reński. W późniejszych wiekach liczbę elektorów zwiększono.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
