Budowa geologiczna Polski jest bardzo skomplikowana. Przez obszar naszego kraju przebiegają granice głównych prowincji tektonicznych Europy, a także jej górna granica tektoniczna. Jest to granica między obszarem fałdowań prekambryjskich a młodszymi strukturami geologicznymi. Granica ta nazywana jest linią T-T (Teisseyre'a-Tornquista). Ciągnie się z północnego zachodu na południowy wschód: od Koszalina, poprzez Bydgoszcz i Włocławek, na południe od Warszawy, a następnie w stronę Lublina.
Na północ i wschód od linii Teisseyre'a-Tornquista znajduje się platforma wschodnioeuropejska. W jej obrębie wyróżnia się wyniesienia i obniżenia. Wyniesienia są w miejscu, gdzie fundament krystaliczny znajduje się stosunkowo płytko (na głębokości kilkuset metrów). W miejscach obniżeń fundament krystaliczny zalega głęboko (kilka tysięcy metrów). Na terenie Polski znajdują się trzy wyniesienia i trzy obniżenia.
Wyniesienia:
Obniżenia:
Wzdłuż linii Teisseyre'a-Tornquista ciągnie się niecka brzeżna, również należąca do platformy wschodnioeuropejskiej.
Młodsze geologicznie są obszary fałdowań paleozoicznych oraz platforma paleozoiczna. Do paleozoicznych masywów orogenicznych należą:
W skład platformy paleozoicznej wchodzą:
Najmłodsze geologicznie są obszary fałdowań alpejskich:
Jednostki strukturalne Polski