w Europie można wyróżnić trzy prowincje tektoniczne.
· Obszar fałdowań prekambryjskich - najstarsza geologicznie część
Europy. Składa się z trzech fragmentów:
platformy wschodnioeuropejskiej, która zajmuje prawie całą
wschodnią Europę. Jest to typowa platforma kontynentalna. Jej dolną
część stanowi fundament krystaliczny zbudowany ze skał magmowych i
przeobrażonych wieku prekambryjskiego. Na tym fundamencie osadziły
się młodsze skały osadowe;
tarczy ukraińskiej - również zbudowanej z krystalicznych skał
prekambryjskich, lecz bez pokrywy skał osadowych. Znajduje się w
środkowej części Ukrainy;
tarczy bałtyckiej (fennoskandzkiej) - obejmującej Półwysep
Fennoskandzki (tzn. Półwysep Skandynawski, Finlandię i Karelię) bez
Gór Skandynawskich.
· Obszar fałdowań paleozoicznych - obejmuje Europę Zachodnią.
Dzieli się na trzy części:
kaledonidy - struktury powstałe w czasie orogenezy kaledońskiej -
Góry Skandynawskie, północna Szkocja (Góry Grampian, Góry
Kaledońskie), Walia;
hercynidy - struktury powstałe w czasie orogenezy hercyńskiej
(waryscyjskiej) - masywy: iberyjski, centralny, armorykański,
reński, czeski, góry Ural;
platformy paleozoiczne - struktury kaledońskie lub hercyńskie
znajdują się tam pod pokrywą młodszych skał osadowych - baseny:
akwitański, paryski, północnoniemiecki, południowoniemiecki,
polski, Anglia.
· Obszar fałdowań kenozoicznych - najmłodszy geologicznie w
Europie. Można go podzielić na dwie części:
alpidy - tworzą łańcuchy górskie ciągnące się równoleżnikowo -
Alpy, Karpaty, Pireneje, Góry Betyckie, Apeniny, Góry Dynarskie,
Stara Płanina.
zapadliska przedgórskie i śródgórskie - basen pannoński,
zapadlisko przedkarpackie.
