A. Domańska Historia żółtej ciżemki, bohater drugoplanowy; postać historyczna, genialny rzeźbiarz rodem z Norymbergi, autor słynnego ołtarza w kościele Mariackim.
Wygląd: "We drzwiach szopy ukazał się człowiek olbrzymiego wzrostu, z twarzą rozognioną szałem gniewu, ze zwichrzoną brodą; trzymał oburącz za nogi jakąś drewnianą figurkę wielkości kilkoletniego dziecka... Skoczył ku stosowi pniaków leżących na boku, podniósł posążek wysoko ponad głowę, zamachnął się i rżnął nim o twarde kloce... Poleciały trzaski na wszystkie strony, z nieudałej roboty nie zostało nic" - tak wygladał i zachowywał się mistrz, kiedy jego pracownicy źle wykonali powierzone im zadanie. W pracowni Wita pracowali młodzi rzeźbiarze, którzy wykonywali liczne szczegóły ołtarza. Stwosz wykonał osobiście jego najważniejsze elementy.
Życiorys: Urodził się w Norymberdze, przybył do Krakowa, by wyrzeźbić zamówiony przez rajców miejskich ołtarz do kościoła Mariackiego, stojącego w Rynku Głównym. Pokochał miasto, sprowadził tu żonę i syna, Stanisława. Dwanaście lat trwały prace przy ołtarzu Mariackim. W międzyczasie Wit Stwosz wyrzeźbił ołtarz dla królewicza Kazimierza (przyszłego świętego), przebywającego w Wilnie i bardzo już chorego, który specjalnie prosił o to genialnego mistrza.
Charakterystyka: Przede wszystkim jest świadomym swojego talentu artystą. Zależy mu na jak najlepszym wykonaniu pracy, dlatego jest tak surowy dla zatrudnionych w warsztacie czeladników. Stwierdza: "Za sto lat, za dwieście, za trzysta ołtarz stał będzie w kościele; moje kości dawno w proch się rozsypią, a chwała mistrza Wita wieki przetrwa". To wielbiciel prawdziwej sztuki i jej wielki znawca. Wystarczy mu rzut oka na prace Wawrzusia, żeby dostrzec u chłopca niepospolity talent. Natychmiast godzi się go przyjąć do swojej pracowni. Dla swojego najlepszego czeladnika jest wspaniałym opiekunem artystycznym i wychowawcą. Wawrzuś pięknie mu się odwdzięcza - ryzykując własnym życiem, wdrapuje się na ołtarz i wkłada w ręce posągu biskupa Stanisława pastorał, którego zapomniano w trakcie montowania całości dzieła.
Rola w utworze: Średniowieczny atrysta, mistrz i wychowawca przyszłych artystów, genialny rzeźbiarz. Domańska ukazała pracę nad ołtarzem, który do dziś można oglądać w kościele Mariackim w Krakowie.
Potrzebujesz pomocy?