K. Makuszyński Panna z mokrą głową, bohater epizodyczny; wynajęty przez pana Borowskiego nauczyciel Irenki. Niestety, uczył ją dość krótko - około dwóch lat. Był to człowiek młody, ubierający się na czarno. Nosił okulary i niezwykle smutno się uśmiechał. Był raczej melancholijny i stale zamyślony. Opowiadał Irence o swoim smutnym i trudnym dzieciństwie, spędzonym w nędzy. Dzięki wytrwałej i pilnej pracy stał się nauczycielem, a to nie był koniec jego kariery. Zamierzał zostać adwokatem i tego dokonał.
Większą część zarobionych pieniędzy odsyłał matce.
Uwagę zwracał jego niezwykły apetyt. Gdy przybył do domu Borowskich, był niemal wygłodzony. Nabrał tu tężyzny i blasku. Pracował bardzo sumiennie, ucząc Irenkę. Nigdy nie podniósł na nią głosu. Bardzo poważnie omawiał przerabiany materiał. Sam też wciąż się uczył. Pod wpływem swojej nieco zwariowanej i stale uśmiechniętej uczennicy pan Podkówka poweselał. Zaczął się uśmiechać, a lekcje odbywały się w różnych niezwykłych miejscach. Ciotka Amelia znalazła kiedyś Irenkę i jej nauczyciela, siedzących na drzewie. Lekcje stały się wesołe i przyjemne.
Po zwolnieniu przez pana Borowskiego, pan Podkówka znalazł się w Warszawie. Nadal się uczył. Po kilku latach ożenił się. Został adwokatem, a dzięki Irence pracował dla pani Opolskiej.