LEŚNIEWSKI KAZIO

B. Prus Grzechy dzieciństwa, bohater główny i narrator; dwunastoletni chłopiec, syn zubożałego szlachcica, półsierota, brat Zosi.

Wygląd: Kazio jest dobrze zbudowanym, sprawnym fizycznie chłopcem. Nie dba o swój ubiór, często chodzi umorusany, ale gdy ojciec sprawił mu nowy mundur gimnazjalny, tak się z niego cieszył, że pierwszą noc przespał w nim.

Życiorys: Jego ojciec jest zarządcą gospodarstwa hrabiny. Kazio uczy się w szkole w mieście, w rodzinnym domu spędza tylko wakacje. Dojrzewa, dorośleje, zauważa zmiany, jakie mają miejsce w domu. Przeżywa także pierwsze uczucie do Loni, córki hrabiny.

Charakterystyka: Bohater odznaczał się wyobraźnią, fantazją i pomysłowością. Wymyślał wciąż nowe zabawy, nigdy się nie nudził. Przede wszystkim był bystrym obserwatorem przyrody, znał każdą dziuplę wiewiórki, każdą jamę chomików, przyjaźnił się ze wszystkimi psami w okolicy.

Ważną cechą Kazia była inteligencja i zdolności do nauki. Wprawdzie był leniwy, ale uczył się łatwo i otrzymał promocję do drugiej klasy. Duża w tym zasługa Józia, który nie tylko pomagał mu podpowiedziami, ale potrafił zainteresować Kazia literaturą.

Najbardziej znany był Kazio ze swych psot. Był też wrażliwym i szlachetnym chłopcem. Nie mógł znieść prześladowania Józia i stanowczo stanął w jego obronie. Bardzo przeżył jego śmierć. Później ochraniał biednego Walka. Był dobrym synem i czułym bratem dla Zosi. Za swoje błędy ponosił odpowiedzialność, przyznał się do spalenia stodoły. Dzięki przykrym przeżyciom dojrzał i wiele zrozumiał.

Rola w utworze: bohater dynamiczny, autor pokazał proces jego dorastania, dojrzewania.