B. Prus Faraon, bohaterka drugoplanowa; kapłanka bogini Astoreth, kochanka Ramzesa.
Wygląd: "szesnastoletnia tancerka fenicka" - zazwyczaj skąpo ubrana w delikatne, przezroczyste tkaniny, zawsze nosiła na głowie złotą obręcz.
Życiorys: Kapłanka bogini Astoreth, kochanka księcia podstawiona przez Fenicjan. Wcześniej jej kochankiem był sobowtór księcia - Grek Lykon. Kama jest narzędziem w ręku Fenicjan, posługują się nią, by osaczyć Ramzesa, pokierować nim. Ale dziewczyna wykorzystuje sytuację, w jakiej się znalazła. Liczy na to, że zostanie żoną księcia, władczynią Egiptu. Stara się odizolować od księcia Sarę, chce zdobyć na niego jak największy wpływ. Źle spełniła swoją rolę, więc jej rodacy zarazili ja trądem, podrzucając zakażony welon. Po zabójstwie książęcego synka uciekła z Lykonem, mordercą dziecka. Schwytano ją i osadzono w wiosce trędowatych na pustyni.
Charakterystyka: Nadęta, wrzaskliwa, złośliwa, zarozumiała; szybko zniechęciła Ramzesa do siebie. Jest bezwzględna, nie zna litości. Bezmyślnie znęca się nad Sarą, czym odstręcza od siebie Ramzesa, który, choć już nie kocha Sary, szanuje ją jako matkę swego syna.
Rola w utworze: czarny charakter powieści.