CREWE SARA (czyt. kruu)

F. H. Burnett Mała księżniczka, bohaterka główna i tytułowa.

Wygląd: Była śliczną siedmioletnią dziewczynką, smukłą i wiotką o wyrazistej pociągającej twarzyczce, okolonej gęstymi kruczoczarnymi włosami. Zawsze była elegancko ubrana. Duże wrażenie sprawiały jej ogromne szarozielone oczy ozdobione długimi rzęsami.

Z wiekiem Sara stawała się coraz smuklejsza. Niestety panna Minchin po śmierci ojca Sary kazała jej nosić najstarsze i najbardziej zniszczone sukienki, zwykle za małe na dziecko. Uroda dziewczynki przyblakła, nikt nie poznałby w niej małej księżniczki.

Życiorys: Jej ojciec, kapitan Crewe, pracował w Indiach, był bardzo bogaty. Matka - Francuzka - zmarła przy urodzeniu Sary. Tatuś przywiózł dziewczynkę do szkoły w Anglii ze względu na niezdrowy klimat w Indiach. Na jego życzenie córka cieszyła się licznymi przywilejami na pensji pani Minchin. Miała wszystko, czego zapragnęła. Ze względu na pieniądze kapitana w szkole panny Minchin Sara stała się "pokazową wychowanką".

Po śmierci ojca Sary wszystko się zmieniło. Nie pozostawił on żadnego spadku, toteż Sara stała się nędzarką. Pozostała na pensji, lecz była wykorzystywana do najcięższych, najtrudniejszych prac. Niemal wszyscy jej dokuczali. Na szczęście odnalazł ją pan Carrisford i na powrót stała się "małą księżniczką".

Charakterystyka: Sara jest niezwykle inteligentna, bardzo łatwo i szybko się uczy. Wprost pochłania książki, zarówno dla dzieci jak i dla dorosłych. Mówi i pisze w różnych językach: angielskim, francuskim, niemieckim, a także hinduskim.

Dzięki swojemu oczytaniu potrafi niezwykle ciekawie opowiadać. Sama także wymyśla nowe bajki. Opowiadając, często lubi odgrywać opisywaną treść. Pomaga jej w tym niesłychanie bujna wyobraźnia. Potrafi żyć tymi wyobrażeniami. Jak sama mówi, wyobrażanie sobie różnych rzeczy umila jej życie.

Jest bardzo uprzejma i grzeczna w każdej sytuacji, czasem budzi tym podziw innych. Jej cechą jest także stanowczość i wytrwałość. Jest zbyt ambitna i dumna, by o coś prosić. Nikomu się też nigdy nie skarży na swój los. Wytrwale uczy się nocami, bo wie, że inaczej zapomni wszystko, czego się już nauczyła. Nie mówi nikomu, że głoduje, bo wtedy czułaby się jak żebraczka. Mimo pogardliwego traktowania ze strony panny Minchin i kucharek oraz mimo ciężkiej pracy, niejednokrotnie ponad siły, Sara zdołała zachować swoją godność.

Jest opanowana, rzadko płacze. Stara się nie okazywać po sobie, jak bardzo coś przeżywa. Potrafi też zapanować nad swoją złością. Ma duszę romantyczki - bardzo lubi zachody słońca.

Sara od urodzenia była otoczona miłością i szacunkiem, potrafiła więc tym samym obdarzać innych. Bardzo kochała swojego ojca. Był on dla niej wszystkim. Wiadomość o jego śmierci była dla dziewczynki olbrzymim ciosem, choć nie okazała tego po sobie - nie płakała, cierpiała w milczeniu.

Jest bardzo wrażliwą dziewczynką. Potrafi dostrzec cierpienia innych i wie, jak im ulżyć. Zauważa, jak źle czuje się wśród koleżanek Ermengarda, proponuje jej pomoc w nauce, a potem przyjaźń. Wie, jak uspokoić Lotkę, stara się zastąpić dziecku matkę. Jest wrażliwa na niedolę Rózi, stara się pomóc jej ze wszystkich sił.

W stosunku do innych Sara nigdy nie okazuje złośliwości i pogardy, nie wywyższa się ponad innych, choć miałaby do tego wiele powodów. W odróżnieniu od niektórych koleżanek nigdy nie drwi z najmłodszych dzieci, broni je przed szykanami ze strony starszych uczennic.

Nawet, gdy jej samej jest bardzo ciężko, potrafi dostrzec potrzeby innych i dzielić się z nimi tym, co ma. Przykładem tego może być oddanie dziewczynce przed piekarnią pięciu bułeczek z sześciu, które miała.

Rola w utworze: Sara jest z pewnością postacią godną podziwu. Największą jej zaletą jest stałość charakteru, którego nie udało się wypaczyć pannie Minchin. Choć początkowo Sara była otoczona luksusem, a potem stała się jedną z najbardziej upokarzanych osób na pensji, wciąż pozostała taką samą dziewczynką - pogodną i pełną godności.