L. M. Montgomery Ania z Szumiących Topoli, bohaterka drugoplanowa; nauczycielka, koleżanka Ani.
Wygląd: "Ma około dwudziestu ośmiu lat, a wygląda na trzydzieści pięć". Była ładną, wysoką i bardzo szczupłą kobietą, miała śniadą cerę, ciemne brwi i "żywe, jasnopiwne, oczy", wysokie czoło oraz piękne czarne włosy upięte niestarannie w kok. Szczególną uwagę zwracały jej uszy, dłonie i usta, które miały regularne kształty. Julianna nie dbała o swój wygląd, ubierała się niegustownie, nie potrafiła dobrać kolorów swoich sukien do ciemnej cery. Jej stroje były zawsze pogniecione.
Życiorys: Julianna była starsza od Ani. Uczyła w tej samej szkole i opiekowała się młodszymi dziećmi. Była niechcianym dzieckiem niekochających się rodziców. Od dziecka traktowana pogardliwie, często łajana, nie słyszała nigdy dobrego słowa. Po śmierci rodziców zamieszkała u wujostwa, gdzie traktowano ją jeszcze gorzej, dając co chwilę do zrozumienia, że jest na łaskawym chlebie. Wuj zgodził się posyłać ją do szkoły pod warunkiem, że zwróci mu wszystkie pieniądze po zakończeniu nauki. Julianna wynajmowała pokój w ponurym domu przy ulicy Kościelnej. Ucząc w szkole, przez cały czas spłacała dług wujowi. Nie lubiła uczyć dzieci. Marzyła o dalekich podróżach, ale nie widziała sposobu na zrealizowanie własnych pragnień.
Charakterystyka: Była to osoba bardzo nieszczęśliwa. Od dzieciństwa poniewierana i upokarzana, nabrała przekonania o własnej małej wartości. Pod maską cynizmu i opryskliwości ukrywała ból i przeświadczenie o bezsensie własnej egzystencji. Była surową nauczycielką, nie cieszyła się sympatią wśród uczniów, wzbudzała w nich strach. Nie udzielała się towarzysko, stroniła od ludzi. Była typem samotnika.
Wiele wysiłku i czasu kosztowało Anię zbliżenie się do młodej kobiety. W końcu udało jej się osiągnąć cel. Dzięki pomocy Ani Julianna odnalazła "bratnią duszę", nabrała pewności siebie, zmieniła się i stała się osobą szczęśliwą. Przestała pracować w szkole i objęła posadę sekretarki, to zajęcie bardziej jej odpowiadało.
Rola w utworze: Podobnie jak Ania Shirley, Julianna była nauczycielką. Prezentowała typ człowieka zakompleksionego, zagubionego, bez poczucia pewności siebie, poszukującego "bratniej duszy". Kiedy zaprzyjaźniła się z Anią, zmienił się jej stosunek do życia.