W. Szekspir Król Lear, bohater epizodyczny; młodszy, nieślubny syn Gloucestera. Wszelkim jego działaniom patronuje pragnienie zemsty na ojcu za krzywdę matki i swoją. Pragnie skłócić ojca z Edgarem, pozbyć się brata, a potem ojca i przejąć cały rodowy majątek. Jest przebiegły, posługuje się kłamstwem i donosem. Z łatwością zdobył zaufanie ojca i pozbył się brata. Potem zyskał sympatię księcia Kornwalii, jego żony i Goneryli. Jego donos stał się pretekstem do oślepienia ojca. Księstwo obdarzyli go majątkiem ojca i powierzyli dowództwo nad armią. Zdobył też miłość obu córek Leara, które zaczęły o niego rywalizować. Zręcznie wygrywa te uczucia, by skłócić siostry. Jest sprytny, umie manipulować ludźmi, zdobywać sympatię i wykorzystywać ją dla swoich celów. Nie zamierza pomagać Goneryli w pozbyciu się męża, postanawia poczekać, aż zrobi to sama. Bez skrupułów wydaje polecenie zgładzenia Kordelii i Leara
Nie jest jednak ostatecznie pozbawiony serca. Umierając, postanawia zrobić coś dobrego, przyczynić się do uratowania Leara i jego córki. Tak więc, i w jego duszy następuje przełom ku dobremu. Może stało się to pod wpływem uświadomienia sobie, że Goneryla i Regana naprawdę go kochały? Mówi:
"Pragnę żyć - pragnę zrobić co dobrego
Wbrew mej naturze...."
Niestety, uratował tylko Leara i to na parę chwil. Sam też umarł. Zło w tym utworze okazuje się wszechmocne
