F. Dostojewski Zbrodnia i kara, bohaterka drugoplanowa; siostra Raskolnikowa
Wygląd: "była panną o ujmującej powierzchowności: wysoka, nadzwyczaj zgrabna, o mocnym charakterze, pewna siebie, co widoczne było w każdym jej ruchu, wcale przy tym nie odbierając jej kobiecego wdzięku. Z twarzy bardzo podobna była do brata, można nawet było uznać ją za piękność. Włosy miała ciemnoblond, nieco jaśniejsze niż brat; oczy niemal czarne, skrzące się, harde, a zarazem chwilami pełne niezwykłej dobroci. Była blada, ale nie chorobliwie; z jej oblicza tryskała młodość i zdrowie. Usta miała może nieco za małe, a dolną wargę, dziewczęco świeżą i pąsową, za bardzo wysuniętą do przodu, podobnie jak podbródek, co stanowiło jedyne zakłócenie regularnych rysów tej prześlicznej twarzyczki, znamionując jednocześnie jakiś szczególny hart ducha i pewną wyniosłość. W wyrazie jej twarzy zamiast wesołości, zawsze widniała jakaś powaga, melancholijne zamyślenie;"
Życiorys: siostra Raskolnikowa. Bardzo chciała, by spełniły się marzenia jej i matki i Rosion ukończył studia. Zarabiała na utrzymanie, pracując jako guwernantka w domu Swidrygajłowów. Tam została upokorzona podejrzeniem o to, że uwodzi pana domu. Odzyskała dobre imię. Wraz z matką przybyła do Petersburga i obie były wstrząśnięte stanem Raskolnikowa. Dunia zaprzyjaźniła się z Sonią i wyszła za mąż za przyjaciela Rodii, Razumichina, choć była narzeczoną Piotra Łużyna. Dostrzegłszy jego prawdziwy charakter, zerwała jednak zaręczyny
Charakterystyka: pełna godności, prawa, kochająca matkę i brata, gotowa dla nich na wszystko.
Rola w utworze: postać niezłomna, gotowa bronić swoich zasad, wierna sobie
