J. Andrzejewski Bramy raju, bohaterka drugoplanowa, córka kowala Szymona, zakochana bez wzajemności w Jakubie
Wygląd: niewiele informacji w utworze, wiadomo jedynie, że jest krucha, słaba, delikatna
Życiorys: Wiadomo, że jest córką kowala Szymona, który przygarnął podrzutka, Jakuba. Maud wychowała się wraz z nim i zakochała się w pięknym chłopcu. Cierpiała, kiedy opuścił dom. Bez wahania wyruszyła za Jakubem na krucjatę, opuściła dom bez pożegnania z rodzicami
Charakterystyka: Wyznaje spowiednikowi, że porzuciła dom bez pożegnania z rodzicami, wiedziona nie pragnieniem wyzwolenia Jerozolimy, ale miłością do Jakuba. Modli się o odpuszczenie jej tego grzechu, jednocześnie zdając sobie sprawę z faktu, że rozgrzeszenie może otrzymać, gdy wyrzeknie się swego przywiązania do Jakuba, ale nie potrafi wykorzenić z serca tej miłości
Przez cały czas spowiedzi Maud mówi tylko o Jakubie, myśli o nim, nie o sakramencie. Zakonnik ją napomina i udziela jej rozgrzeszenia, ale nie zadaje pokuty, bo niespełniona miłość jest dla dziewczyny wystarczającą udręką
Rola w utworze: Maud nigdy nie wyznała Jakubowi swej miłości, a teraz wie już, że został on przez Boga powołany do wielkich rzeczy, nie po to, by ją, prostą dziewczynę, kochać. Jest ona pełna pokory, ufności, wiary w Jakuba i jego misję. To ona porwała inne dzieci, wpłynęła na nie, uświadamiając im posłannictwo Jakuba. Jedyna Maud wreszcie głęboko wierzy, że Jakub doprowadzi ich do Jerozolimy i po osiągnięciu celu obdarzy ją swą miłością