S. Żeromski Doktor Piotr, bohater główny; zrujnowany obywatel ziemski, zdeklasowany szlachcic. Starzec zachował maniery pana, zawsze jest wytwornie i czysto ubrany, starannie wygolony i uczesany. Tęskni za przeszłością, gdy jeździł czwórką koni, a chłopi i Żydzi nisko mu się kłaniali. Straciwszy majątek, podjął pracę u Bijakowskiego, by zarobić na życie i kształcenie syna. Najwyższą wartością jest dla niego ziemia i praca na niej, dlatego marzy o powrocie na wieś w charakterze rządcy. O takiej karierze marzy też dla syna, nie rozumie jego ambicji naukowych. Pozbawiony majątku, upokarzany przez chlebodawcę, zachowuje godność i dumę. Pociechę znajduje w myślach o synu, w tęsknocie za nim. Dla niego obniżył najemnikom stawkę za roboczą dniówkę, by opłacić zagraniczne studia
Nie czuje się winny, uważa ten proceder za normalny. Z drugiej strony jest dumny ze swej uczciwości, bo nie przywłaszczył sobie ani kopiejki Bijakowskiego. Ogromnie cierpi po wyjeździe syna i to cierpienie, częściowo przynajmniej, usprawiedliwia go w oczach czytelników
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
