W. S. Reymont Chłopi, bohater główny; 58-letni mężczyzna, najbogatszy gospodarz w Lipcach, cieszy się w gromadzie wielkim autorytetem, wraz z wójtem i księdzem często podejmuje ważne dla wsi decyzje
Wygląd: potężny, silny, dobrze zbudowany mężczyzna
Życiorys: Pierwszy gospodarz we wsi. Ciężko pracuje, jest głową rodu. Uczestniczy w podejmowaniu wszystkich decyzji dotyczących wsi. Brał udział w powstaniu styczniowym. Jest ojcem Antka, Grzeli i Józki, po śmierci żony postanawia ożenić się z Jagną Paczesiówną - najpiękniejszą dziewczyną w Lipcach. Małżeństwo nie daje mu szczęścia - żona zdradza go z Antkiem. Boryna zostaje ranny w bitwie o las, długo choruje. Umiera pewnej wiosennej nocy, wyszedłszy w gorączce na pole, by siać
Charakterystyka: Wciąż wiedzie prym w gospodarstwie, choć ma dorosłego syna, Antka, i dorastającą córkę, Józkę. Czuje się jeszcze młodo, dlatego zamierza się ożenić, w końcu wybiera Jagnę - najpiękniejszą dziewczynę w Lipcach. Jest pewny siebie, uparty, sam podejmuje wszystkie decyzje dotyczące gospodarstwa i rodziny. Podobnie jak dla innych chłopów, w życiu Boryny największą wartość ma ziemia - ona daje mu pozycję w Lipcach, żywi całą rodzinę. Boryna darzy ziemię uwielbieniem, niemal fizyczną miłością, wyrazem tych uczuć jest scena śmierci. Boryna umiera wiosną, kiedy ziemia budzi się do życia. Przed śmiercią podnosi się z łóżka, idzie na pole i dokonuje symbolicznego siewu. Słyszy wołanie przyrody, która chce go zatrzymać przy sobie
Dla Boryny podstawą oceny człowieka jest jego pracowitość. Właśnie dlatego tak radykalnie zmienia swój stosunek do Hanki, kiedy ta przyjmuje na siebie rolę wzorowej gospodyni, źle natomiast traktuje syna, Antka, który nie troszczy się o gospodarstwo
Boryna to mądry, doświadczony, znający życie człowiek. Jest odważny, konsekwentny, uparty, bywa porywczy. Dba o swój majątek, nie interesuje go własność sąsiadów. Boryna nie jest nieomylny. Zapisuje Jagnie dużą część pola, nie licząc się z własnymi dziećmi. Ujawnia się przy tym silny biologizm tej postaci - Boryna patrzy na Jagnę nie jak na kobietę godną uwielbienia, delikatną, ale jako potencjalną matkę, podziwia jej siłę, krzepkość, urodę, uważa, że będzie z niej dobra gospodyni
Rola w utworze: głowa rodu, wzór gospodarza
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
