G. Orwell Folwark zwierzęcy, bohater drugoplanowy
W znaczeniu dosłownym: Był prawą ręką Napoleona, a właściwie jego "tuba". Bardzo sprytny i inteligentny, korzystał bez skrupułów ze swoich atutów, którymi były: poczciwy wygląd budzący zaufanie i sympatię, dar ubierania wszystkiego w odpowiednie słowa, brak jakichkolwiek oporów w wygłaszaniu kłamstw. Jego umiejętności były niezbędne dla Napoleona, z czego ten zdawał sobie sprawę. Obaj byli sobie nawzajem potrzebni. Na szczęście dla siebie Squealer nie miał ambicji politycznych, więc nie zagrażał swojemu przywódcy w wyścigu do władzy. Był za to całkowicie pozbawiony poczucia moralności. Nie czuł lojalności wobec swoich pobratymców. Za pomocą wymowy potrafił wmówić zwierzętom każde kłamstwo, nawet najbardziej nieprawdopodobne i bzdurne. Jego oddanie wodzowi było sowicie nagradzane, miał prawo uczestniczyć w ucztach i pijaństwach w najściślejszym otoczeniu przywódcy. Tak więc był podłym, pozbawionym sumienia karierowiczem, obrzydliwą kreaturą zasługującą na najwyższe potępienie
W znaczeniu przenośnym: Squealer obrazuje liczne grono klakierów, potakiwaczy i propagandystów, którzy są skłonni zrobić wszystko, żeby sobie zapewnić ciepłą posadkę przy władzy. W tej postaci została unaoczniona zbrodnicza rola kłamstwa w oficjalnej propagandzie. Ludzie, postępujący podobnie jak Squealer, ponoszą nie mniejszą odpowiedzialność za zbrodnie systemu niż sam dyktator
