stanowi najwyższą formę ochrony przyrody na świecie, to obszar o powierzchni nie mniejszej niż 1000 ha o specyficznych walorach krajobrazowych i przyrodniczych, na którym prawnie zakazana jest (lub ograniczona) działalność gospodarcza. Celem powoływania parków narodowych jest przede wszystkim zachowanie w niezmienionym stanie pierwotnego krajobrazu przyrodniczego lub jego fragmentu, prowadzenie badań naukowych oraz ściśle określona turystyka poznawcza i edukacyjna. Najstarszym parkiem narodowym na świecie jest Yellowstone utworzony w 1872 r. w Górach Skalistych (USA). Jego celem było zachowanie nienaruszonego krajobrazu na możliwie jak największym obszarze skupiającym różnorodność flory, fauny, rzeźby terenu i przyrody nieożywionej. W Polsce istnieją (2001 r.) 23 parki narodowe. Są to: Babiogórski, Białowieski, Biebrzański, Bieszczadzki, Borów Tucholskich, Drawieński, Gorczański, Gór Stołowych, Kampinoski, Karkonoski, Magurski, Narwiański, Ojcowski, Pieniński, Poleski, Roztoczański, Słowiński, Świętokrzyski, Tatrzański, Ujścia Warty, Wielkopolski, Wigierski i Woliński.
Mapka przedstawiająca rozmieszczenie parków narodowych w Polsce:
1. Babiogórski; 2. Białowieski; 3. Biebrzański; 4. Bieszczadzki; 5. Bory Tucholskie; 6. Drawieński; 7. Gorczański; 8. Gór Stołowych; 9. Kampinoski; 10. Karkonoski; 11. Magurski; 12. Narwiański; 13. Ojcowski; 14. Pieniński; 15. Poleski; 16. Roztoczański; 17. Słowiński; 18. Świętokrzyski; 19. Tatrzański; 20. Wielkopolski; 21. Wigierski; 22. Woliński
