K. Baczyński Ziemia jak ognia słup
Ziemia jak ognia słup. Tnie bat; a nie zna czasu - kamień kruszy, na oślep rzeźbi ciemne dusze w zwalistych trumnach lat. I katorżnicza huczy noc, pod niebem skośnym ogień dławi, i jęk szubienic jak żurawi u studzien pełnych głów i rąk. A kiedy ryczy butów huk po twarzach żon i synów, matek, to każdy trup jest żywych bratem, co orzą swój ojczysty grób. My mamy usta - szabli sztych, od głodów wyschłe, z grozy sine: my mamy oczy - śmierci krzyk celne, co trafią krwawą winę. My mamy serca - młotów młot,
o przez stulecia ziemię kuły, szybkie jak ostry cios jaskółek i orlich skrzydeł orli lot. Przez nasze oczy próżne łez o ziemio! płyń polami swemi, aż każdy z garścią wolnej ziemi będziem szturmować czas, co jest jak popiół wiary. Wzniesiem dom żelazny - ludom, burzom, snom.
Rozprawki (Język polski)
Odpowiedzi (0)