Emulsje jądrowe wykorzystywane są do rejestracji torów cząstek naładowanych. Są to specjalne, gruboziarniste emulsje AgBr. Metoda ta opiera się na fakcie, że cząstka naładowana jest w stanie zaburzyć sieć krystaliczną bromku srebra. Dlatego wzdłuż toru takiej cząstki powstają takie lokalne centra zmian sieci krystalicznej. Ponieważ gęstość emulsji fotograficznej jest duża, dużo większa niż np. gazów w typowych detektorach gazowych, to poruszająca się cząstka szybciej wytraci energię i jej zasięg będzie dużo mniejszy niż w gazie.
Po obróbce emulsji jądrowej, która obejmuje wywołanie i utrwalenie, można stwierdzić, że wokół takich lokalnych centrów zaburzeń wydziela się srebro. I dzięki temu można obserwować drogę cząstki w emulsji jako "łańcuszek" drobin srebra. Wygląd śladu cząstki będzie zależał od rodzaju cząstki i jej energii.
