bunt prometejski - bunt przeciwko bogom, Bogu, prawu, przyjętym normom, regułom i zasadom, wzniesiony w imię bezinteresownej miłości do ludzi, połączony z gotowością oddania życia za sprawę, do której ma się przekonanie: Bunt prometejski Konrada kiedyś być może poruszał czytelników, ale dziś ktoś w więziennej celi mówiący wierszem do Boga budzi raczej zdziwienie i politowanie.
• Prometeusz był w mitologii greckiej dobrym tytanem, który stworzył człowieka (ulepił go z gliny z domieszką łez), a następnie opiekował się nim, ucząc pierwszych ludzi pożytecznych zawodów oraz innych umiejętności. W imię miłości do bezbronnego wobec dzikich zwierząt człowieka oraz z poczucia odpowiedzialności za rodzaj ludzki Prometeusz wykradł z Olimpu ogień, czym rozgniewał Zeusa. Prometeusza przykuto do skały Kaukazu, a ogromny orzeł codziennie przylatywał i wyrywał mu wątrobę, która następnie przez noc odrastała.
Najważniejsze przykłady buntu prometejskiego w literaturze polskiej znaleźć można niewątpliwie w literaturze romantycznej: Cechy Prometeusza ma przede wszystkim Konrad z III części Dziadów Adama Mickiewicza (patrz jego wypowiedzi: "Ja kocham cały naród" oraz "Nazywam się Milijon, bo za milijony kocham i cierpię katusze") oraz Konrad Wallenrod, tytułowy bohater Mickiewiczowskiej powieści poetyckiej. Wyraźne cechy buntu prometejskiego wykazuje również podmiot liryczny hymnu Dies irae młodopolskiego poety Jana Kasprowicza.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
