całość dokonań literackich przeszłości aktywnie oddziałujących na bieżące życie literackie. Składają się na nią utwory, będące wzorami rozwiązań ideowo-artystycznych, zespoły norm, reguł, konwencji, dotyczących budowy dzieła, gatunków, stylów itd. Dzieła współczesne muszą się wobec nich zawsze jakoś określić, jeśli mają być właściwie ocenione i zrozumiane. Żywotność składników tradycji polega nie tylko na tym, że są one naśladowane w nowych przedsięwzięciach, ale także, gdy mobilizują sprzeciw twórców, są negowane i odrzucane. Współżycie z tradycją przybiera niekiedy także formę jej parodii. Każda epoka i każdy prąd mają charakterystyczny dla siebie stosunek do tradycji, dokonuje się na nowo i jej wyboru, i interpretacji.
