zespół nawiązań do twórczości W. Szekspira (i teatru elżbietańskiego), charakterystyczny dla literatury dramatycznej preromantyzmu i romantyzmu. Szekspir zerwał z zasadą trzech jedności, tematy do swych dramatów czerpał z kronik historycznych, wprowadził nowy typ bohatera, rządzonego silnymi namiętnościami. Dramaty Szekspira były zbudowane z luźnych scen, łączących w sobie cechy różnych gatunków i rodzajów literackich oraz przeciwstawnych kategorii estetycznych (komizmu i tragizmu, patosu i groteski). Pogłębił psychologiczną analizę postaci, wprowadził sceny zbiorowe, w tle umieszczał przyrodę, odwoływał się do fantastyki i baśniowości. Romantycy przeciwstawili szekspirowski model dramatu tragedii klasycznej, szczególnie dziełom Racine'a, traktując Szekspira jako swego mistrza. W literaturze polskiej znalazło to odbicie m.in. w dramatach J. Słowackiego (Maria Stuart, Mazepa, Balladyna, Lilla Weneda). hamletyzm.
Potrzebujesz pomocy?
Już uciekasz?
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
