prąd artystyczny i literacki, stanowiący przejście od renesansu do baroku, który rozwinął się w XVI w. w sztuce włoskiej. Polegał na odejściu od naśladowania natury na rzecz wyobraźni i fantastyki, doskonałości i wynalazczości technicznej, dążeniu do wywarcia wrażenia na odbiorcy. W sztuce dążył do wyrafinowania formalnego, dekoracyjności, ekspresywności. W literaturze manieryzm reprezentowała epika T. Tassa oraz poematy i dramaty pastoralne (przedstawiające sielankowe życie wieśniaków i pasterzy).
