zdolność utworu literackiego do wywołania u odbiorcy wrażenia bezpośredniego obcowania z rzeczywistością, bez pośrednictwa dzieła. Efekt taki osiąga się poprzez zacieranie literackości, unikanie metafor, symboli, sięganie do języka potocznego. Natomiast ujawnienie się narratora, zwroty do czytelnika, uwagi na temat czynności twórczych łamią iluzję. W kierunkach realistycznych występuje tzw. iluzja mimetyczna, polegająca na naśladowaniu rzeczywistości zewnętrznej. Romantyzm łamał iluzję poprzez podkreślanie dystansu do przedmiotu wypowiedzi, np. za pomocą ironii lub przez bezpośrednie wypowiedzi podmiotu mówiącego (w poemacie dygresyjnym). W XX w. iluzję stwarza się np. przez wprowadzanie do literatury form użytkowych: pamiętnika, listów, biografii.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
